Τα καλύτερα καρναβάλια στον κόσμο!

Δείτε τις πρωτεύουσες του καρναβαλιού: από τη Βενετία μέχρι τη Νέα Ορλεάνη και την Ανδαλουσία

Βενετία, Ιταλία

Περίτεχνες μάσκες κρύβουν το πρόσωπο και αποκαλύπτουν την ψυχή. Από το βενετσιάνικο café Florian και την Bourbon street της Νέας Ορλεάνης ως την συντηρητική Κολωνία και το Cádiz, το κατακκόκινο λιμάνι της Ανδαλουσίας, το καρναβάλι μάς φέρνει αντιμέτωπους με τις βαθύτερες επιθυμίες μας.

“Facciamo un trucco?”  Δίπλα στα λειασμένα από τους αιώνες μαρμάρινα λιοντάρια του San Marco, ένα μελαχρινό κορίτσι μού δείχνει το περίτεχνο μακιγιάζ στο πρόσωπό της, κουνάει το πινέλο και μου προτείνει, για €5, να βάψει και το δικό μου. Όλοι πρέπει να φορούν κάποιου είδους μάσκα στην πόλη του Καζανόβα. Η μάσκα στη Βενετία είναι τρόπος ζωής.

Το καρναβάλι πλημμυρίζει την πόλη σαν την acqua alta, την απροειδοποίητη εισβολή της λιμνοθάλασσας στις πλατείες και τα δρομάκια. Το άρωμά του μπερδεύεται με τη μόνιμη μυρωδιά της θάλασσας από το Palazzo Ducale μέχρι τις πολυκαιρισμένες κολόνες που πλαισιώνουν τις στολισμένες πόρτες του Florian. Εδώ, στο café του Goethe και του Byron, σοβαροί σερβιτόροι με λευκά σμόκιν σερβίρουν από ασημένιο δίσκο μασκοφορεμένες μαρκησίες και κατακόκκινους διαβόλους στα μαρμάρινα τραπεζάκια. Κανένας δεν φαίνεται να ενοχλείται από το μεταμφιεσμένο πλήθος που συνωστίζεται απέξω και κολλάει τη μύτη του στις γυάλινες πόρτες. Ξέρουν άλλωστε, πως, κάθε χρόνο οι πιο εντυπωσιακές βενετσιάνικες στολές περνάνε απαραίτητα από τα στενά δωμάτιά του. Το παγωμένο ψιλόβροχο μοιάζει επίσης να μην ενοχλεί κανένα.



Ένα καλειδοσκόπιο από εικόνες και χρώματα που μοιάζουν να έχουν κάποιο μυστικό σχέδιο στροβιλίζεται στις υγρές πλάκες της πλατείας. Από τα στενά σοκάκια της Βενετίας, δίπλα στα σκοτεινά κανάλια, προβάλλουν μάσκες, οι ίδιες που έχει γνωρίσει η πόλη εδώ και αιώνες. Κυρίαρχη η λευκή “bauta” που οι φήμες και τα κουτσομπολιά- το αγαπημένο σπορ των Βενετσιάνων- λένε ότι κάλυπτε το πρόσωπο από τις καλόγριες των βενετσιάνικων μοναστηριών στις νυχτερινές εξορμήσεις τους στις χαρτοπαικτικές λέσχες. Η Serenissima στο καρναβάλι είναι μια αντανάκλαση. Το πραγματικό και το καθρέφτισμά του λιώνουν αδιάκοπα το ένα μέσα στο άλλο, όπως τα νοτισμένα palazzi χάνονται και ξεπροβάλλουν από τα κανάλια, αλλάζοντας διαρκώς σχήμα ανάλογα με τα καπρίτσια της λιμνοθάλασσας. Η πόλη ζει τη δική της παράσταση της Comedia dell’ Arte, όπως τη ζούσε και δυο αιώνες πριν, τότε που το καρναβάλι διαρκούσε όλο το χρόνο. Ντίβα σίγουρη για τον εαυτό της,  φοράει τη μάσκα της και ρωτάει τον καθρέφτη της, που την συνοδεύει παντού με τα νερά του, ποια είναι η ομορφότερη πόλη στον κόσμο. Και, ευχαριστημένη, κάθε μέρα παίρνει την ίδια απάντηση.
 
 
Κολωνία, Γερμανία

Το καρναβάλι είναι μεγάλη η δύναμη της. Η πόλη που συναντάς τις περισσότερες αυστηρές χριστιανικές εκκλησίες στη Γερμανία, είναι η ίδια πόλη που κρύβεται πίσω από τις παγανιστικές μάσκες, όταν φτάσει η “Πέμπτη εποχή” όπως θα σου ονομάσουν το Καρναβάλι οι κάτοικοι της Κολωνίας. Είναι η ίδια πόλη που τρελαίνεται σε ασταμάτητα θορυβώδη γλέντια, περίτεχνα μασκαρέματα, ποτό και χορό στους δρόμους. Ξέχασε ό,τι έχεις ακούσει για τους σοβαρούς, οργανωμένους και σκυθρωπούς Γερμανούς. Το Καρναβάλι της Κολωνίας απέχει έτη φωτός από οποιοδήποτε άλλο στη Γερμανία.

Είναι μια ηφαιστειακή έκρηξη ευθυμίας και ξεφαντώματος στην οποία συμμετέχουν χιλιάδες, αποδεικνύοντας ότι όσο πιο πολύ πιέζεται ένα ελατήριο, τόσο πιο ψηλά εκτινάσσεται. Και με μεγάλη διάρκεια μάλιστα, καθώς το καρναβάλι ξεκινάει επίσημα στις 11:11 π.μ στις 11 του 11ου μήνα. Αρχίζει να παίρνει ρυθμό με τους 500 περίπου χορούς μεταμφιεσμένων που διοργανώνονται και απογειώνεται σε ένα ξέσπασμα γιορτής του δρόμου τις τελευταίες έξι ημέρες. Δεκαεπτά εβδομάδες καρναβάλι είναι παραπάνω από καλή προθέρμανση για το κυρίως πιάτο: το τρελό και ιερόσυλο φινάλε, τις τελευταίες έξι μέρες.


 

Στην Alte Markt, την πλατεία της παλιάς αγοράς, ξεκινάει το Weiberfastnacht, το καρναβάλι των γυναικών. Αν ρωτήσεις τους ντόπιους θα μάθεις ότι έχει τις ρίζες τους στα όργια που γινόταν την περίοδο του καρναβαλιού στα μοναστήρια του 16ου αιώνα. Αρχίζει με χορό στην πλατεία, όπου μόνο οι γυναίκες μπορούν να διαλέξουν τους παρτενέρ τους από τους περαστικούς και συνεχίζεται σε όλη την πόλη τελειώνοντας στις ταβέρνες, τα μπαρ και τις μπιραρίες. Η κορύφωση του καρναβαλιού έρχεται τη Δευτέρα των Ρόδων με τη μεγάλη παρέλαση που κρατάει τρεις ώρες και βγάζει στους δρόμους της Κολωνίας πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Άρματα, χιλιάδες μεταμφιεσμένοι, μπάντες, και πάνω από 300 άλογα συγκροτουν μια ανεπανάληπτη παρέλαση που διασχίζει την πόλη. Η νύχτα συνεχίζεται σε kneipen –ταβέρνες με κρασί ή στα kolsch bar για ποτάμια μπίρας. Η Πέμπτη σημαίνει το τέλος της “Πέμπτης Εποχής” της Κολωνίας, επιστροφή στην ομαλότητα, επιφανειακά τουλάχιστον. Γιατί όπως λένε οι κάτοικοι, η Κολωνία είναι το Καρναβάλι της.

Cádiz, Ανδαλουσία

“Όλοι πρέπει να φορούν κοστούμι”, λέει η νεαρή Galena ενώ βάφει το πρόσωπό μου με πολύχρωμα κραγιόν και με ντύνει με ένα κατακόκκινο φόρεμα γεμάτο λουλούδια και κορδέλες. Κόκκινο. Αυτό είναι το χρώμα που παίρνει το λιμάνι της Ανδαλουσίας, από τα ποτάμια των chirigotas, των coros και των comprasas που κατακλύζουν την πόλη για 11 μέρες με τις φορεσιές και τις εκκωφαντικές μουσικές τους. Οι κάτοικοι ζουν και αναπνέουν για το καρναβάλι: για τις πρόβες που θα κάνουν όλο το χρόνο, για τα σατιρικά σκετσάκια και τα τραγούδια με τους σκωπτικούς στίχους, για το διαγωνισμό που θα γίνει στο Gran Teatro Falla για να επιλεχθούν τα καλύτερα γκρουπ της παρέλασης.

 

Σταματάω να τρέχω με το κατακόκκινο γκρουπ της Galena, στέκομαι στη μέση της Plaza de las Flores και προσπαθώ να αποτυπώσω την εικόνα στο μυαλό μου. Μαντολίνα, ντέφια, κιθάρες, σφυρίχτρες, πυροτεχνήματα και γύρω μου ένα ποτάμι από τους πιο χαρούμενους και γλυκούς ανθρώπους που συνάντησα ποτέ. Σαν τα churros, τα φρέσκα ντόνατς που βουτάω με λαιμαργία στο κυπελλάκι με την καυτή σοκολάτα.



Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα

“Υπήρχε ποτέ περίπτωση να ακυρώσουμε τα Χριστούγεννα;” με αφοπλίζει ο Ray, που έχει το jazz bar στη λεωφόρο Saint Charles, όταν τον ρωτάω γιατί δεν είχε ακυρωθεί η Mardi Gras έξι μόλις μήνες μετά τον όλεθρο της Κατρίνα, το 2005. Ακόμα θυμούνται, πως τότε, όχι μόνο δεν ακυρώθηκε το καρναβάλι αλλά ήταν το πιο φαντασμαγορικό όλων των εποχών. Φέτος, από τα Θεοφάνια ως τις 4 Μαρτίου, η Saint Charles Avenue και η Canal Street θα ντύνονται στα επίσημα χρώματά του, μοβ, πράσινο και χρυσό, και θα φιλοξενούν καθημερινά μια τουλάχιστον μεγάλη παρέλαση.

Άρματα φορτωμένα με καρναβαλιστές ντυμένους με απαστράπτουσες στολές περιτριγυρίζουν τον Rex και τον King Zulu, τους δύο βασιλιάδες του καρναβαλιού που πετούν στους ακόλουθούς τους χούφτες με πλαστικά κολιεδάκια, αλουμινένια κέρματα και μικρά παιχνίδια. Κάθομαι στο μαγαζί του Ray με ένα ποτήρι bourbon και ακούω το “When the Saints are marching in” του Louis Armstrong, που στέφθηκε και ο ίδιος King Zulu το 1949. Στα μάτια μου η πομπή των καρναβαλιστών καθαγιάζεται, μετατρέπεται από ξέφρενη διασκέδαση σε επιβίωση, αγάπη για τη ζωή, στο ίδιο το πνεύμα της Νέας Ορλεάνης.